- αντάντ
- (γαλλ. entente). Γαλλική λέξη που σημαίνει συμφωνία, συνεννόηση. Από τον 19o αι. χρησιμοποιήθηκε σε αναφορά με διάφορες διπλωματικές συμφωνίες και συμμαχίες, μεταξύ των οποίων και οι επόμενες.
Εγκάρδια Συνεννόηση. Χαρακτηρισμός που δόθηκε από τη βασίλισσα της Αγγλίας Βικτορία για τις καλές σχέσεις μεταξύ της Αγγλίας και της Γαλλίας, που είχαν βελτιωθεί χάρη στις προσπάθειες τόσο της ίδιας της βασίλισσας όσο και του βασιλιά Λουδοβίκου Φιλίππου. Η αποκατάσταση των σχέσεων των δύο χωρών επέτρεψε στη Γαλλία να βγει από τη διπλωματική απομόνωση που της είχε επιβληθεί μετά την επανάσταση του 1830.
Ο χαρακτηρισμός Ε.Σ. χρησιμοποιήθηκε και το 1904 σε αναφορά με τη νέα προσπάθεια γαλλοβρετανικής προσέγγισης. Συγκεκριμένα, η Γαλλία, στην επιδίωξή της να ανανεώσει τις διπλωματικές της επαφές με την Ευρωπαϊκή Συνεννόηση, ήρθε σε διαπραγματεύσεις με την Αγγλία. Την πρωτοβουλία αυτή για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών διευκόλυναν σε μεγάλο βαθμό οι διορισμοί του Ντελκασέ και του Καμπό στο υπουργείο Εξωτερικών και στη γαλλική πρεσβεία του Λονδίνου, αντίστοιχα, όπως επίσης και η ανάρρηση στον θρόνο του Εδουάρδου Z’ (1901). Αποτέλεσμα της προσέγγισης αυτής ήταν οι τρεις συμφωνίες της 8ης Απριλίου 1904 που διευθετούσαν μία σειρά κρίσιμων ζητημάτων. Ειδικότερα, η Γαλλία δεχόταν να παραιτηθεί από τα δικαιώματα αλιείας που είχε αποκτήσει με τη συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713, με αντάλλαγμα την απόδοση σε αυτήν των νησιών Λος στα ανοιχτά του Κονακρί. Το Σιάμ χωριζόταν σε δύο ζώνες επιρροής (αγγλική και γαλλική), με διαχωριστικό σύνορο το Μενάμ. Αποφασίστηκε η παραχώρηση της επικυριαρχίας του Μαρόκου στη Γαλλία (εκτός από την Ταγγέρη, επειδή βρισκόταν απέναντι από το Γιβραλτάρ) και της Αιγύπτου στην Αγγλία και επιλύθηκε το επίμαχο θέμα του διακανονισμού των συνόρων μεταξύ της Νιγηρίας και του Τσαντ. Οι συμφωνίες του 1904, που εδραιώθηκαν με τη συνδιάσκεψη της Αλγκεθίρας (Ιανουάριος – Απρίλιος 1906), αποτέλεσαν το θεμέλιο της μετέπειτα στενής συνεργασίας των κυβερνήσεων της Αγγλίας και της Γαλλίας, η οποία ενισχύθηκε ιδιαίτερα την περίοδο των δύο παγκοσμίων πολέμων.
Μικρή Α.Έτσι ονομάστηκε η συμμαχία της πρώην Τσεχοσλοβακίας, της πρώην Γιουγκοσλαβίας και της Ρουμανίας που επισφράγισε τις συμφωνίες του 1920 και του 1921, τις οποίες υπέγραψαν οι χώρες αυτές για να αποτρέψουν την ίδρυση μιας παραδουνάβιας ομοσπονδίας, ευνοϊκής προς την Αυστρία και την Ουγγαρία, και να εξασφαλίσουν την ισχύ της συνθήκης του Τριανόν. H συμμαχία αυτή υποστηρίχτηκε και από τη Γαλλία με τις γαλλο-τσεχοσλοβακικές συμφωνίες του 1924 και του 1925, τη γαλλο-ρουμανική του 1926 και τη γαλλο-γιουγκοσλαβική του 1927. H παρόμοια πολιτική της Γαλλίας απέναντι στη Μ.Α. αποσκοπούσε στον διπλωματικό αποκλεισμό της πρώην ΕΣΣΔ και στην υπονόμευση της στρατιωτικής δύναμης της Γερμανίας. Η Μ.Α. κλονίστηκε σοβαρά με την κατάληψη της Ρηνανίας από τους Γερμανούς τον Μάρτιο του 1936 και με την υπογραφή πολιτικής συμφωνίας μεταξύ της Γιουγκοσλαβίας και της φασιστικής Ιταλίας τον Μάρτιο του 1937. Διαλύθηκε το 1939, όταν κατελήφθη η Τσεχοσλοβακία από τους Γερμανούς.
Συμμαχικές δυνάμεις της Αντάντ αποβιβάζονται στη Θεσσαλονίκη το 1915, καταργώντας ντε φάκτο την ελληνική ουδετερότητα στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο (φωτ. από έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).
Dictionary of Greek. 2013.